Rozstanie rodziców – niezależnie od tego, czy byli małżeństwem, czy nie - nie kończy ich odpowiedzialności za dziecko. Jednym z najczęściej pojawiających się problemów po rozpadzie związku są kontakty z dzieckiem. Jeśli rodzice nie są w stanie porozumieć się w tej kwestii, konieczne może być złożenie do sądu wniosku o ustalenie kontaktów. W tym artykule wyjaśniam, co powinien zawierać taki wniosek, jakie dokumenty warto do niego dołączyć oraz na co warto zwrócić uwagę, by dobrze chronić swój kontakt z dzieckiem.

Czym są kontakty z dzieckiem?

Zgodnie z art. 113 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „rodzice oraz dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów". Kontakty obejmują m.in.:

• odwiedziny,
• zabieranie dziecka poza miejsce stałego pobytu,
• rozmowy telefoniczne,
• kontakt online (np. wideorozmowy),
• udział w uroczystościach szkolnych, przedszkolnych.

Kiedy składa się wniosek o ustalenie kontaktów?

Wniosek składamy, gdy:

• rodzice nie mieszkają razem i nie są w stanie porozumieć się co do kontaktów,
• jeden z rodziców utrudnia lub uniemożliwia kontakt z dzieckiem,
• trzeba uregulować stały, czytelny harmonogram spotkań,
• doszło do zmian życiowych (np. wyprowadzka, pogorszenie relacji) i dotychczasowe ustalenia są nieaktualne.

Co powinien zawierać wniosek o ustalenie kontaktów?

1/ Dane wnioskodawcy i uczestników postępowania

• imię, nazwisko, adres, PESEL wnioskodawcy i drugiego rodzica (uczestnika),
• dane dziecka (imię, nazwisko, data urodzenia).

2/ Wniosek właściwy – czyli czego się domagasz

Należy konkretnie wskazać, jak mają wyglądać kontakty.

Przykład: Wnoszę o ustalenie, że kontakty ojca z małoletnią córką Julią Kowalską, ur. 01.01.2018 r., odbywać się będą: w każdy drugi i czwarty weekend miesiąca od piątku godz. 17:00 do niedzieli godz. 18:00; w każdą środę w godz. 16:00–19:00; w ferie zimowe w latach parzystych w pierwszym tygodniu ferii, a w latach nieparzystych w drugim tygodniu; w wakacje przez dwa tygodnie w lipcu i dwa tygodnie w sierpniu.

Warto także określić:

• sposób odbierania i odwożenia dziecka (kto, gdzie, o której),
• czy kontakty odbywają się pod nadzorem osoby trzeciej lub kuratora (jeśli zachodzi taka potrzeba),
• sposób kontaktu zdalnego (telefon, Skype, WhatsApp itd.).

3/ Uzasadnienie

To bardzo ważna część. Należy opisać:

• dotychczasową relację z dzieckiem,
• jak wyglądały kontakty do tej pory (lub czemu ich brak),
• jaki jest powód wniosku – np. utrudnianie kontaktów, brak porozumienia, potrzeba ustalenia stałego harmonogramu,
• argumenty, że kontakty są zgodne z dobrem dziecka (np. więź emocjonalna, zaangażowanie, dotychczasowa opieka),
• przeszkody – np. konflikty, brak współpracy drugiego rodzica, przemoc (jeśli zachodzi), przeprowadzka.

4/ Dowody

Do wniosku warto dołączyć:

• odpis aktu urodzenia dziecka,
• kopie wiadomości (SMS, e-mail, Messenger) świadczące o próbach kontaktu lub ich utrudnianiu,
• zeznania świadków (np. członków rodziny),
• notatki policyjne, orzeczenia z innych spraw rodzinnych (np. o władzy rodzicielskiej),
• opinie psychologa/psychologa dziecięcego – jeśli są dostępne.

Czy potrzebna jest rozprawa?

Tak, Sąd wyznaczy rozprawę, a w razie potrzeby skieruje strony do mediacji. Jeśli rodzice są w konflikcie, postępowanie może potrwać nawet kilka miesięcy. Dlatego warto rozważyć zabezpieczenie kontaktów na czas trwania postępowania – czyli tymczasowe, obowiązujące od razu zasady kontaktów.

Pomoc prawnika – dlaczego warto?

Sprawy o kontakty z dzieckiem bywają emocjonalnie trudne i prawnie skomplikowane. Dobrze napisany wniosek, z właściwym uzasadnieniem i dowodami, zwiększa szansę na korzystne rozstrzygnięcie. Pomoc prawnika jest szczególnie istotna, gdy:

• druga strona utrudnia kontakty,
• nie szanuje dotychczasowych ustaleń (np. mediacji),
• dochodzi do manipulacji dzieckiem lub konfliktu lojalności,
• kontakty miałyby odbywać się w formie naprzemiennej.

Potrzebujesz pomocy w przygotowaniu wniosku lub reprezentacji w sądzie? Skontaktuj się z kancelarią – wspólnie zadbamy o Twoje prawa i dobro dziecka.